٤٥٥٢
✓ ئەحمەدی کۆر (1771 - 1856)
ئەی ماهی دوو هەفتە ڕوخی، سیمینبەدەنی تۆ
سەرچەشمەیی کەوسەر، چەهی زەمزەم زەقەنی تۆ
من مەیخۆر و مەستی لەبی لەعلی یەمەنی تۆ
هەر چەند سیەهچەردە و کووتاهتەنی تۆ
سەردەستەیی عوششاقی و شیرینسوخەنی تۆ
ئەی شۆخ بە قامەت تۆ نیهالی چەمەنانی
سەروی سەهی، قەدعەڕعەڕی، شای سیمتەنانی
غارەتگەری عەقڵ، ئافەتی دین، قەلبی و جانی
دەرمان و دەوایی دڵی ئەهلی مەرەزانی
گەر تەعمی بکەن شەربەتی غونچەی دەهەنی تۆ
خەڵقان بە خودا یاری مە سەرپشکی گوڵانە
سەرداری هەموو میللەتی سەر ڕوویی جیهانە
عەیشی دڵ و لەززاتی بەدەن، ڕاحەتی جانە
هر چند جدا از منی بێشک تۆ بزانە
از روز ازل تا به ابد جان منی تو
لەیلایی عەرەب، شیرینی ئەرمەن، شەهی دڵدار
بەڵقیس و گوڵەندام و زوڵەیخایی بە ڕەفتار
گیسوی چو مشکین تو مانند سیهمار
داییم لەبۆ عوششاقی دە مەحزوونی دڵئازار
با غمزه و ناز، پنجهی شیران فکن تو
لەو ڕۆژە کە خیلقەت بووە دەشتودەر و دنیا
نە لەیلی، نە شیرین، نە عوزرا, نە زولەیخا
کەس نەبووە بە مانەندی تۆ مەحبووب و بێهەمتا
مەجنوون و فەرهاد، یۆسف و وامیق بۆ تۆ شەیدا
چون شمهای در غنچهی گل پیرهن تو
ئەی شیرینی خووبانی دوو عالەم بە تەمامی
سەردەستەیی جوانانی لە دنیای نیکوونامی
عاشق بەتەمای تۆن قەبووڵ کەی بە غوڵامی
یەک تاری لە زولفی تۆ بەسە عارف و عامی
چی لەحزەیێ دی شوعلەیی وەجهی حەسەنی تۆ
ئەی شۆخی شەکەرلەب، ئەتۆ مەحبووبی لە عالەم
شاهان، چ سکەندەر، چ فەرەیدوون و چ حاتەم
پابووسە لەبۆت، زوبدەیی نەسلی بەنی ئادەم
ساحێبی سیەهمار و ئیلان، ئەژدەر و ئەرقەم
ئاهووی خوتەنی، مامزی سەحرای وەتەنی تۆ
سەد ناوی خودا لەو قەدی وەک سەروی ڕەوانت
لەو لەفز و کەلامی شەکەرین، نوتقی دەهانت
لەو تاقی دوو ئەبرۆیی وەکی قەوس و کەمانت
سەد جار بەجارێک سەری من فیدیەیی جانت
چونکە لە جیهان سەروقەد و یاسەمەنی تۆ
تا وەقتێ دەبێ چاوی مە از خاکی لەحەد پڕ
قالب دەبێ ساکن، لە بینایی حەجەر و قوڕ
خاڵی نییە دڵ لەحزەیێ از ئاگری تیژگڕ
بەو ساحیبی وەک قەوسی پڕ از تیری جگەربڕ
بەو چاوی دەوەک جادووگەری پڕفیتەنی تۆ
یا ڕەببی بە زات و سیفەتی بێخەلەل و عەیب
دانەندەیی سیڕڕ و عەلەن و مەخفی و هەم غەیب
بێفەریە و بێمەریە و لاشەککی و لاڕەیب
وەی نادری نەو توحفە و نەو جەوهەری دەر جەیب
دوور بی لە غەم و دەرد و هوجوومی میحەنی تۆ
ئەی «ئەحمەدی کۆر» سەد کە لە کن خۆت بە زبانی
حەددت نییە مادیح بی لەبۆ دڵبەری جانی
عالەم هەموو موشتاقە بە ڕوخساری جوانی
گەر تامیعی مەحڕەم بی بە ئەسراری نیهانی
از نیک و بد هیچ احدی دم نزنی تو