٣٢١٥
✓ ناسر حیسامی
- وەرگێڕاوی شێعرێکی حافز
هەناسەم کەوتە ئەژمار و چ سایەی تۆم وەسەر نایە
خەوی لێ کەوتووە بەختم، دەمێکی بەختەوەر نایە
سەبا هات خۆڵی ڕێگەی تۆی لە دیدەم کرد و لەو ساوە
ئەمن ئاوی حەیاتیشم وەبەر دیدە و نەزەر نایە
هەتا بەژنی بڵندی خۆت لە بەژنی من نەئاڵێنی
درەختی کام و ئاواتم، لقێکی قەت وەبەر نایە
مەگەر ڕووی یاری دڵئارام بە ئارامی دڵی من بێ
دەنا دەرمانی ئەو دەردە لە هیچ نەوعی بەشەر نایە
دڵم لەو دەشتی کەزیەی تۆ، هەواری هیندە دڵگیرە
کە لەو ئاسکی غەریبی من، بە ساڵ و مانگ خەبەر نایە
لە سەرپەنجەی دڵی بێگەرد، هەزار تیری دوعام هاویشت
نەهاتیمە، هەزار تیریش، یەکێکی کاریگەر نایە
گەلێک ڕازونیازم بوو بە بای وەختی سەحەر بێژم
کەچی ئەمشەو لە بەختی من چ نیشانەی سەحەر نایە
هەموو عومرم بەسەر چوو بەو خەیاڵانە و کەچی ئێستاش
بەڵای زولفی وەکوو شەوگار ڕەشی کۆتایی هەر نایە
بە چەشنێکی دڵی «حافز» تەرەی دەستی هەموو کەس بوو
چووە نێو داوی زولفی تۆ، بە هیچ لەونێکی دەرنایە
ڤەژینبوکس