٤٥٧٠
✓ وەفایی (1844 - 1902)
غەمزە و نیگەهـ و ڕوو لە خەمی زولفی دووتادا
وەک نەشئە لە مەی، زوهرە لەنێو شامی سیادا
تۆی جیلوە دەکەی یا نە مەلاییک لە سەمادا
خەندەی گوڵە وا عەتری لە شەبنم بە سەبا دا
یاخود ز شکرخنده عرق کرده لبانت
ساقی بە سەری نەرگسی ئاهوویی تەتاری
بەو چاوە خۆمارەت بدە جامێکی بە یاری
تۆ خەندە ببارێنە ئەمن گریە بە زاری
جامی مەی و خەندەی گوڵ و بارانی بەهاری
زین هر سه توان گشت من پیر جوانت
ئەی زولفی ڕەشت قافڵەسالاری تەریدان
بنواڕە سەفی عاشقی غەمدیدە لە چیدان
هێندەت بە جەفا خەنجەری موژژەت لە دڵی دان
خۆ وەختە بگاتە کەمەرت خوێنی شەهیدان
کی باز کشی آخر از این عزم عنانت
بەو چاوی سیاهت کە دەڵێی ئاهوویی چینی
قەد وا دەبێ تۆ خۆشدڵ و ئەمنیش بە حەزینی
ڕوومەتگوڵ و قەدسەروی ڕەوان زوهرەجەبینی
مەهعاریز و سیمینکەمەری تۆ بە یەقینی
بگذار در آغوش کشم سرو روانت
بۆ قەتڵی «وەفایی» کە بە دڵ ئەو گوڵی خەندان
فەرموویە بڕۆ نێرگسی سەرمەستی بە موژگان
قوربانی نیگاهی بوو بە غەمزێکی دڵ و جان
نەمدیوە دوو نیشانە بە تیرێکی لە ئینسان
قربان شوم ای تُرک به این تیر و کمانت
ڤەژینبوکس